خواص بی بصیرت...

چرا خواصِ مؤمنی که دوْر مسلم بودند، از او دست کشیدند؟ بین اینها افرادی خوب و حسابی بودند که بعضیشان بعداً در کربلا شهید شدند؛ اما این جا،ا شتباه کردند.

البته آنهایی که در کربلا شهید شدند،کفّاره ی اشتباهشان داده شد. درباره ی آنها
بحثی نیست و اسمشان را هم نمی آوریم.

اما کسانی از خواص، به کربلا هم نرفتند. نتوانستند بروند؛ توفیق پیدا نکردند
و البته، بعد مجبور شدند جزو توّابین شوند. چه
فایده؟! وقتی امام حسین کشته شد؛

وقتی فرزند پیغمر از دست رفت؛ وقتی فاجعه اتّفاق افتاد؛
 وقتی حرکت تاریخ به سمت سراشیب آغاز شد،
دیگرچه فایده؟!

لذاست که در تاریخ، عدّه ی توّابین، چند برابر عدّه ی شهدای کربلاست.
 شهدای کربلا همه در یک روز کشته شدند؛
توّابین نیز همه در یک روز کشته شدند.

اما اثری که توّابنی در تاریخ گذاشتند، یک هزارم اثری که شهدای کربلا گذاشتند، نیست!
به خاطر این که در وقت خود نیامدند.

کار را در لحظه ی خود انجام ندادند. دیر تصمیم گرفتند و دیر تشخیص دادند.

مقام معظم رهبری
دیدار فرماندهان لشکر 27 محمد رسول الله(ص)
1375/3/20